Όταν οι Έλληνες διαδήλωσαν πρόσφατα ενάντια στους «Μακεδόνες» οικειοποιώντας κομμάτια της ελληνικής ταυτότητας, παρουσιάστηκε από τους χωρίς ταυτότητα Σουηδούς δημοσιογράφους ως μια περίεργη, εξωτική μάχη για ένα όνομα. Αλλά η αναστάτωση πρέπει να θεωρείται ως ένδειξη υγείας. Οι Έλληνες έχουν κάθε δικαίωμα στην ιστορία τους.
Στις αρχές αυτού του μήνα, ο παγκόσμιος Τύπος μετέδωσε εικόνες από γιγάντιες ελληνικές πορείες διαδηλώσεων σε όλο τον κόσμο. Η οργή αφορούσε τη βούληση της σημερινής ελληνικής κυβέρνησης, και ιδιαίτερα του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, να συμβιβαστεί με την πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, η οποία διεκδικεί το όνομα «Μακεδονία» και μια σειρά από άλλα ιστορικά σύμβολα.
Το όνομα Μακεδονία μάλλον μπερδεύει πολλούς στην εποχή μας. Ο μαθητής ή η μαθήτρια που διαβάζει για την αρχαία Μακεδονία στο σχολικό τους βιβλίο πιθανότατα έχει εύκολα την εντύπωση ότι πρέπει να έχει κάποια σχέση με τη σημερινή Μακεδονία (ή την πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, όπως λέγεται στην πραγματικότητα η χώρα). Αν αναζητήσει τον Μέγα Αλέξανδρο σε ένα βιβλίο αναφοράς, μαθαίνει ότι γεννήθηκε στην Πέλλα (Πέλλα) στη σημερινή ελληνική περιοχή της Μακεδονίας, δηλαδή εκτός των συνόρων της Δημοκρατίας της Μακεδονίας. Αν ο μαθητής ερευνήσει περαιτέρω πού ήταν τα σύνορα του αρχαίου βασιλείου της Μακεδονίας, θα διαπιστώσει ότι εισήλθαν ελάχιστα στα σύνορα της Δημοκρατίας της Μακεδονίας και βρίσκονταν σχεδόν εξ ολοκλήρου στη σημερινή ελληνική επικράτεια.
Ο Μέγας Αλέξανδρος (356-323), αυτή η πιο μυθική μορφή της ευρωπαϊκής ιστορίας, που υπέταξε μεγάλα μέρη του γνωστού κόσμου μέχρι που τελικά τον σταμάτησαν οι στρατιώτες του σε έναν από τους παραπόταμους του Ινδού, δεν έχει καμία σχέση με την παρούσα Δημοκρατία της Μακεδονίας να κάνει. Παρόλα αυτά, υπάρχουν πολλά μέρη, συμπεριλαμβανομένου ενός αεροδρομίου, τα οποία ονομάζονται Μέγας Αλέξανδρος στη Δημοκρατία της Μακεδονίας. Είναι λοιπόν προφανές ότι προσπαθούν να οικειοποιηθούν ένα ουσιαστικό στοιχείο της ευρωπαϊκής ιστορίας.
Και το ακόμη χειρότερο από την πλευρά των Ελλήνων είναι ότι μπορεί να θεωρηθεί διεκδίκηση και στην ομώνυμη ελληνική περιοχή, που ανταποκρίνεται καλύτερα στην έκταση του ιστορικού βασιλείου της Μακεδονίας.
Γιατί ασκήθηκε αυτή πρόθεση για το όνομα; Ναι, το όνομα «Μακεδονία» χρησιμοποιήθηκε από τους Ρωμαίους για μια πιο εκτεταμένη επαρχία από το αρχικό βασίλειο. Η ρωμαϊκή επαρχία εκτεινόταν σε ολόκληρη σχεδόν την περιοχή που είναι σήμερα η Δημοκρατία της Μακεδονίας. Έτσι, το όνομα χρησιμοποιήθηκε μερικές φορές με μεγαλύτερη ακρίβεια στη δημοτική γλώσσα, για να υποδηλώσει επίσης την περιοχή που καλύπτεται από τη μεγαλύτερη ρωμαϊκή επαρχία. Παρά αυτή την κατάχρηση, δεν υπάρχει κανένας λόγος να αφήσουμε αυτό το όνομα, τόσο καθοριστικό για την ευρωπαϊκή ιστορία, που θα συνδέεται για πάντα με το αρχαίο βασίλειο, να χρησιμοποιείται σε αυτό το πλαίσιο. Επιπλέον, η ονομασία, εκτός από περιοχή στην Ελλάδα, δεν είχε πολιτική συνάφεια για μεγάλο χρονικό διάστημα, πριν έρθει να την καταλάβει το νεοσύστατο μακεδονικό κράτος.
Το ισχυρότερο επιχείρημα κατά του ισχυρισμού των Ελλήνων θα ήταν ο ισχυρισμός ότι ούτε η αρχαία Μακεδονία μπορεί να λεχθεί ότι έχει εντελώς ελληνικές ρίζες. Δεν μιλούσαν αρχικά καμία από τις ελληνικές διαλέκτους, αλλά μια στενά συγγενική γλώσσα. Είχαν επίσης εν μέρει παρεκκλίνοντα έθιμα και κουλτούρα. Ωστόσο, κατά τους κλασικούς χρόνους είχαν υποστεί εξελληνισμό, και κανείς δεν είναι πιο διάσημος από τον Μέγα Αλέξανδρο για τη διάδοση της ελληνικής γλώσσας και πολιτισμού σε όλο τον κόσμο. Η πολιτιστική εποχή ήταν το έργο του. Η ελληνική αξίωση για το όνομα μπορεί επομένως να είναι πολύ ισχυρή, ή τουλάχιστον σημαντικά ισχυρότερη από την «μακεδονική» αξίωση.
Έχοντας αυτές τις σκέψεις κατά νου, υπάρχει κάθε λόγος να συμπάσχουμε με την οργή των Ελλήνων. Ο αριστερός Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, που για ιδεολογικούς λόγους δεν κατανοεί την αξία της ιστορικής ταυτότητας, σε αντίθεση με τους προκατόχους του, έχει ανοίξει για κάποιου είδους συμβιβαστική λύση, όπου οι Μακεδόνες μπορεί να αυτοαποκαλούνται «Νέα Μακεδονία» ή κάτι τέτοιο. Ο ελληνικός λαός γνωρίζει καλύτερα και εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι διαμαρτυρήθηκαν για να δείξουν τη δυσαρέσκεια τους.
Ο ελληνικός λαός αξίζει κάθε σεβασμό για την υπεράσπιση της ιστορικής του ταυτότητας. Θα μπορούσε κανείς μόνο να ελπίζει ότι ο σουηδικός λαός θα αμυνόταν εξίσου ευσεβώς απέναντι σε όλες τις επιθέσεις στην ιστορία του.
Συντακτική ομάδα
