H 25 Μαρτίου,είναι μια ημερομηνία χαραγμένη στη συλλογική μνήμη των Ελλήνων. Στρατιώτες, ντυμένοι με την παραδοσιακή ενδυμασία του τσολιά θα παρελάσουν στους δρόμους της Αθήνας.
Ωστόσο, δεν θα υπάρχουν παιδιά σχολείου να κυματίζουν σημαίες, ούτε κοινό στην παρέλαση φέτος, οι περιορισμοί της κορωνοϊού δυστυχώς το εμποδίζουν, όπως και για πολλά άλλα της προγραμματισμένης γιορτής.
Όμως η στρατιωτική παρέλαση στην Αθήνα θα πραγματοποιηθεί ξανά φέτος και θα μεταδοθεί από την τηλεόραση.
Είναι, εξάλλου, μια ειδική ημερομηνία φέτος, ακριβώς 200 χρόνια από τότε που οι Έλληνες ξεκίνησαν επίσημα την εξέγερση εναντίον των Οθωμανών.
Η εξέγερση, η οποία έλαβε υποστήριξη τόσο από τη Ρωσία όσο και από τους Φιλέλληνες της Δύσης, ο πιο γνωστός είναι ο Βρετανός ποιητής Λόρδος Βύρων που οδήγησε στην ανεξαρτησία μετά από έναν πολύ αιματηρό πόλεμο εννέα ετών.
Αρκετοί διεθνείς επισκέπτες επισκέπτονται σήμερα την Ελλάδα, ειδικά από χώρες που θεωρούνται ότι έχουν διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στον ελληνικό ζήλο για ανεξαρτησία: ο Βρετανός Πρίγκιπας Κάρολος και η Πριγκίπισσα Καμίλα, και ο Ρώσος πρωθυπουργός Μιχαήλ Μισουστίν.
Λόγω της κατάστασης με την πανδημία στη Γαλλία, ο Γάλλος πρωθυπουργός Μακρόν έπρεπε να αποσυρθεί. Όμως, οι καλοί δεσμοί μεταξύ Ελλάδας και Γαλλίας αντιπροσωπεύονται από νεοαποκτηθέντα γαλλικά μαχητικά αεροσκάφη που θα πετάξουν πάνω από την Αθήνα.
Για τους Έλληνες, ο εορτασμός εκπληρώνει δύο πράγματα, σύμφωνα με τον συγγραφέα Θεόδωρο Καλλιφατίδη.
- Υπενθυμίζει στους Έλληνες μια απλή αλήθεια, οτι δηλαδή για να κατακτηθεί η ελευθερία, δεν δίνεται χωρίς αγώνα, κανείς δεν θα σας απελευθερώσει, είναι ο δικός σας αγώνας.
Το άλλο είναι ότι πρέπει να υπενθυμίζεται συχνα.Κατά κάποιο τρόπο σε αυτά τα 400 χρόνια τουρκικής, οθωμανικής κατοχής, με όλα αυτά που συνεπαγόταν και ίσως έμμεσα τουλάχιστον, η παραδοσιακή εχθρότητα μεταξύ αυτών των χωρών διατηρείται ζωντανή.
Θυμάμαι επισης τους δύο στίχους από μια από τις πιο διάσημες φιγούρες της εποχής που ονομάζεται Αθανάσιος Διάκος.
Συνελήφθη από τους Οθωμανούς και υπέστη έναν πολύ σκληρό θάνατο, τον σούβλισαν και λίγο πριν ξεψυχήσει είπε κάτι στα ελληνικά.
«"Για δες καιρό που διάλεξε ο χάρος να με πάρει τώρα π'ανθίζουν τα κλαδιά και βγάζ΄ η γη χορτάρι"και θυμάμαι ότι από την παιδική μου ηλικία και αυτό μου έκανε μια ανεξίτηλη εντύπωση ότι λίγο πριν πάει σε αυτόν τον καρποφόρο θάνατο, εξακολουθούσε να έχει τη δυνατότητα να δημιουργήσει αυτούς τους στίχους η οποία παρέμεινε στο κεφάλι μου από παιδί".
Συντακτική ομάδα
No comments:
Post a Comment