"Ο αγώνας για τον Πόντο δεν έχει τελειωμό - Με πολέμησαν αλλά κέρδισα την μάχη στην βουλή"

"Ο αγώνας για τον Πόντο δεν έχει τελειωμό,κέρδισα μια μάχη αλλά ο πόλεμος συνεχίζεται"λέει ο πρώην Έλληνας βουλευτής των Σοσιαλδημοκρατών στην Σουηδική βουλή,Νίκος Παπαδόπουλος.

Η ιστοσελίδα μας,έψαξε στα αρχεία της βουλής για το θέμα της γενοκτονίας, όπου και κρύβεται το σπουδαιότερο έργο Έλληνα στην Σουηδία, συγκεκριμένα του Νίκου Παπαδόπουλου όπου,ο Έλληνας Μακεδόνας, μίλησε αποκλειστικά στην ιστοσελίδα μας εξιστορίζοντας αρκετές μικρές αλλά και αξέχαστες στιγμές του στην Σουηδική βουλή. 

Συγκεκριμένα στις 11 Μαρτίου του 2010,η Σουηδία αναγνωρίζει την τριάδα γενοκτονιών με πρόταση του Έλληνα βουλευτή από το 2008 και γίνεται η πρώτη χώρα στην Σκανδιναβία που αναγνωρίζει το έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. 

"Με πολεμούσαν από παντού,αλλά εγώ στάθηκα όρθιος γιατί ήξερα και ξέρω την αλήθεια και όσο και αν έριχναν λάσπη στην ιστορία εγώ έμεινα ακέραιος".

Ο κύριος Νίκος στα όσα χρόνια παρουσίας του στην Σουηδική βουλή,κατάφερε να δώσει φώς στο φρικτό έγκλημα της ανθρωπότητας και να αναζωογονήσει τις ψυχές των χιλιάδων Ελλήνων του Πόντου. 

"Στα 16 χρόνια (2004 -2010) παρουσίας μου στην βουλή,ήταν τα καλύτερα χρόνια για τα εθνικά μας θέματα.Και αυτό μου το λένε ακόμα και σήμερα μαθητές μου,παιδιά μου που είναι τώρα υπουργοί,όπως ο Anders Ygeman και ο Micke"( Mikael Damberg)

Για την ιστορία ο σημερινός υπουργός Ygeman στάθηκε στο πλευρό του Νίκου Παπαδόπουλου και δεν λύγισε αλλά και ψήφισε υπέρ της αναγνώρισης της γενοκτονίας σε όλες τις ψηφοφορίες που έγιναν από το 2008 μέχρι το 2010.

"Πολλοί με κυνηγούσαν στην βουλή"

Οι διπλωματικές σχέσεις Σουηδίας και Τουρκίας βρέθηκαν στα άκρα. Η ενταξιακή πορεία της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση έχανε δρόμο και κυρίως στα μάτια αρκετών Σουηδών.

"Η απόφαση της βουλής δυστυχώς δεν θα συμβάλει θετικά στη συνεχιζόμενη διαδικασία εξομάλυνσης μεταξύ Τουρκίας και Αρμενίας, έγραψε τότε ο υπουργός Εξωτερικών Carl Bildt (M) σε σχόλιο στον ιστότοπο της κυβέρνησης μετά το ψήφισμα.

Ακριβώς μια εβδομάδα αργότερα ο Τούρκος πρωθυπουργός Ερντογάν θα επισκεπτόταν τη Στοκχόλμη κάτι που είχε ακυρωθεί.Επίσης ο πρέσβης της Τουρκίας είχε λάβει εντολή να φύγει από την Σουηδία καθώς και ο πρέσβης της Σουηδίας στην Τουρκία κλήθηκε για εξηγήσεις. 

Μάλιστα ο τότε υπουργός εξωτερικών της Σουηδίας Carl Bildt έγραψε τότε στην προσωπική του ιστοσελίδα: 

"Λυπάμαι για την απόφαση, ελπίζω ότι ήταν σαφές,η πολιτικοποίηση της ιστορίας μέσω κοινοβουλευτικών ψηφοφοριών δεν είναι καθόλου εποικοδομητική.

"Πώς είναι δυνατόν να είσαι πολιτικός και να μην αναγνωρίζεις την γενοκτονία των Ποντίων κύριε Bildt. Ο προπάππους μου πέθανε,έχασες εσύ κανένα συγγενή σου να δεις αυτό το αίσθημα" μας απαντά ο κύριος Παπαδόπουλος. 

"Μου έλεγε συνεχώς τα ίδια. Ήταν πόλεμος.Οχι κύριε Bildt,ποιός πόλεμος?Ο πόλεμος προϋπήρξε, αυτή ήταν μια εθνοκάθαρση Ελλήνων"φώναξε και δάκρυσε μπροστά στα μάτια μας,ο κύριος Παπαδόπουλος.

Η καθοριστική συνάντηση με την Μόνα Σαλιν

Κατά την διάρκεια του 2008 μέχρι και το 2010 ο Νίκος Παπαδόπουλος είχε σωρεία επαφών με μέλη της Σουηδικής βουλής από διάφορα κόμματα για προώθηση του θέματος. Το 2009 ξανά με την ίδια πρόταση του 2018 έκανε την ερώτηση (βίντεο) στον Carl Bildt με το να παίρνει την ίδια αρνητική απάντηση αλλά ο κύριος Παπαδόπουλος δεν τον έβαζε κάτω.

"Πήγαινα παντού,τους έψαχνα παντού,δεν σταματούσα μέρα να τους μιλώ για αυτό το θέμα. Μέχρι και στην καφετέρια της βουλής τους έκανα διαλέξεις"μας λέει χαρακτηριστικά.

"Αν δεν τους ενημερώνεις, πώς θα μάθουν? Αν δεν τους λες φάκτα (δεδομένα) δεν μπορούν να καταλάβουν το γιατί είναι σημαντικό να ειπωθεί και να τεθεί το θέμα στην βουλή" και συνεχίζει:

"Είχαν δυσκολίες να το καταλάβουν,κυρίως στις αρχές αλλά με τον καιρό το χώνεψαν."

Ακόμα και από το κόμμα μου υπήρξαν αμφιβολίες αλλά δεν το έβαλα κάτω. Το 2008 και το 2009 χάσαμε με διάφορα αρκετή,γιατί δεν είχαν ζεσταθεί στο θέμα αρκετοί. Τότε με την βοήθεια του Γιώργου Παπανδρέου που με στήριζε από την αρχή μέχρι το τέλος σκέφτηκα να συναντηθώ με την πρόεδρο του κόμματος την Mona Sahlin". 

"Η Mona Sahlin μου φερόταν πολύ καλά γιατί ήμουν εργατικός. Βγήκα πρώτος σε ψήφους,ήμουν πάντα πολύ αγαπητός σε όλους γιατί πολύ απλά πήγαινα σε πολλές συγκεντρώσεις οργανώσεων από όλες τις μειονότητες". 

"Ζήτησα συνάντηση με την Sahlin,αρχές του 2010 όπου και με κάλεσε στο γραφείο της. 

Mona της λέω, αυτό το ζήτημα είναι θέμα ανθρωπότητας". Η Mona με κοιτούσε στα μάτια συνεχώς όπου σε μια φάση με ρώτησε γιατί Νίκο είναι σημαντικό να το στηρίξουμε? 

Και της απαντάω: Αν δεν αναγνωρίσουμε αυτή την γενοκτονία,υπάρχει κίνδυνος να ξαναγίνουν γενοκτονίες.Κόσμος πέθανε, εκατομμύρια,Mona,ήταν ένα έγκλημα κατά της ανθρωπότητας και αν το αναγνωρίσουμε είναι το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε για να σταματήσουμε τα εγκλήματα που γίνονται στον κόσμο. Κοίτα τι έγινε και γίνεται στην Αφρική την ρωτάω.

Η Mona,τότε αμέσως μου είπε:"βάλε το,συνέχισε το και εγώ μαζί σου". 

 

Η Mona Sahlin, στάθηκε στο πλευρό του Νίκου Παπαδόπουλου και της βουλής ακόμα και μετά την ψηφοφορία καθώς τα συγγνώμη της τότε κυβέρνησης δεν είχαν τελειωμό. 

Μάλιστα για την ιστορία η Mona Sahlin κατάγγειλε την κυβέρνηση και συγκεκριμένα τον τότε Υπεξ Σουηδίας στην Επιτροπή Συντάγματος (KU) αναφέροντας τα εξής:

 

"Άλλο είναι να εξηγείς αποφάσεις που πιστεύεις ότι είναι δύσκολες και άλλο πράγμα να μετανιώνεις και να ζητάς συγγνώμη για μια απόφαση που έλαβε ένα κοινοβούλιο σε μια χώρα, είπε η Μόνα Σαχλίν μετά τη συνεδρίαση της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων,πέντε μόλις μέρες από την αναγνώριση και συγκεκριμένα την Δευτέρα 15 Μαρτίου.

11 Μαρτίου 2010

Μετά από δύσκολες συζητήσεις και ψηφίσματα από την επιτροπή του Υπουργείου εξωτερικών με επίκεντρο τον Υπουργό εξωτερικών Carl Bildt, για μη αναγνώριση της γενοκτονίας φθάνουμε στις 11 Μαρτίου του 2010 όπου η τότε αντιπολίτευση Σοσιαλδημοκράτες και πράσινοι καθώς και δυο φιλελεύθεροι και ένας Κριστιανοδημοκράτης καταφέρνουν με ένα ψήφο διαφορά να περάσουν το ψήφισμα για τα γεγονότα του 1915 σαν γενοκτονία (βίντεο). Η βουλή αρνήθηκε στην πρόταση της επιτροπής εξωτερικών υποθέσεων για μη άρνηση της γενοκτονίας. Έτσι ο Νίκος Παπαδόπουλος γράφει με χρυσά γράμματα την δική του ιστορία,μέσα στην Σουηδική βουλή. 

"Πώς να ξεχασθεί εκείνη η μέρα"μας λέει αναστενάζοντας ο Νίκος Παπαδόπουλος και καταλήγει:

"Ο αγώνας συνεχίζεται,θα έρθει η ώρα που θα αναγνωρίσει η Σουηδική κυβέρνηση την γενοκτονία. Θα ακολουθήσουν και άλλες χώρες.Δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς. Είναι ένα έγκλημα και πρέπει να δωθεί ένα τέλος σε όλα τα εγκλήματα,μας λέει στο τέλος ο Νίκος Παπαδόπουλος.

Τέλος θα πρέπει να συγχαρούμε και σε όλους που συνέλαβαν στο έργο. Ο σύλλογος Εύξεινος Πόντος τίμησε τους πρωταγωνιστές με επίκεντρο τον δικό μας Νίκο ο οποίος θα μείνει για πάντα χαραγμένος στην καρδιά μας, ως ένας άξιος Μακεδονομάχος.

Özcan Kaldoyo

Mats Pertoft

Fredrik Malm

Ερευνητική ομάδα