Δανοί πολιτικοί απαιτούν υποχρεωτική κατοικία στην Κοπεγχάγη- "Είναι χάλια"

    

Παρότι στην Κοπεγχάγη ισχύει υποχρέωση κατοικίας (boplikt) κατά την αγορά ακινήτου, υπάρχουν χιλιάδες διαμερίσματα που εξαιρούνται. Αυτά μπορούν να αγοραστούν για κερδοσκοπία ή ως εξοχική κατοικία.

Τώρα οι πολιτικοί θέλουν να εισαγάγουν υποχρέωση κατοικίας σε όλες τις κατοικίες της πόλης.

— Αυτό καταστρέφει την αίσθηση κοινότητας που υπάρχει σε μια πόλη, όπου πρέπει να έχεις γείτονες, να γνωρίζεις ο ένας τον άλλον και να ζουν άνθρωποι στις πολυκατοικίες ως μέρος του συνόλου. Αυτό μετατρέπει τα σπίτια σε επενδυτικά αντικείμενα ή εξοχικά, και μπορεί κανείς να κάθεται στο Λονδίνο ή στη Νέα Υόρκη και να έχει ένα διαμέρισμα στην Κοπεγχάγη χωρίς να χρειάζεται να μένει εκεί. Εμείς το θεωρούμε χάλια, γιατί έχουμε έλλειψη κατοικιών στην Κοπεγχάγη και γι’ αυτό πρέπει να ζουν Κοπεγχαγίτες σε αυτά τα διαμερίσματα, λέει ο Niels E. Bjerrum, πολιτικός εκπρόσωπος των Σοσιαλδημοκρατών στην Κοπεγχάγη.

Εξαιρέσεις σε παλαιότερα ρυμοτομικά σχέδια

Η Δανία το 2021 εισήγαγε νόμο που δίνει στους δήμους το δικαίωμα να απαιτούν υποχρέωση κατοικίας κατά την πώληση ακινήτων. Στην Κοπεγχάγη αυτό ισχύει σχεδόν παντού, αλλά παλαιότερα ρυμοτομικά σχέδια εξαιρούνται. Αυτό σημαίνει ότι τα νεόκτιστα διαμερίσματα συχνά μπορούν να πωλούνται χωρίς υποχρέωση κατοικίας. Ένα παράδειγμα είναι η περιοχή Islands Brygge. Εκεί υπάρχουν περίπου 3.200 διαμερίσματα χωρίς την απαίτηση ο ιδιοκτήτης να είναι εγγεγραμμένος κάτοικος.

— Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το γεγονός πως έχουμε υποχρέωση κατοικίας γενικά στη Δανία συνέβαλε ώστε οι τιμές στην Κοπεγχάγη να είναι χαμηλότερες απ’ ό,τι στη Στοκχόλμη. Έτσι, ήταν μια τεράστια επιτυχία, λέει ο Mikkel Høegh, οικονομολόγος κατοικίας στην Jyske Bank.

Διαφορές στις τιμές και πολιτικές αντιθέσεις

Σύμφωνα με τον Mikkel Høegh, το επίπεδο τιμών διαφέρει μεταξύ διαμερισμάτων με ή χωρίς υποχρέωση κατοικίας.

— Μπορεί να είναι δύσκολο να πει κανείς πόσο ακριβώς περισσότερο, αλλά υπάρχουν περιοχές όπου τα σπίτια κοστίζουν πάνω από τα διπλάσια, συνεχίζει ο Mikkel Høegh.

Για να αλλάξουν οι κανόνες απαιτείται απόφαση του Folketinget, του δανέζικου κοινοβουλίου. Η υπουργός Στέγασης είχε δηλώσει παλαιότερα στα δανέζικα ΜΜΕ ότι δεν βλέπει κάποια ανάγκη, αφού αφορά μόνο ένα μικρό ποσοστό κατοικιών. Ο Niels E. Bjerrum διαφωνεί:

— Μπορεί να φαίνεται μικρός αριθμός, αλλά πρόκειται για 3.200 ανθρώπους και οικογένειες που θα μπορούσαν να μένουν σε διαμερίσματα, στα οποία σήμερα δεν ζουν Κοπεγχαγίτες, λέει.

Συντακτική ομάδα