Μια νέα έρευνα της Novus δείχνει ότι πάνω από το 85% των αλλοδαπών έχει ταξιδέψει κάποια στιγμή πίσω στη χώρα γέννησης του για διακοπές. Μεταξύ αυτών που ήρθαν στη Σουηδία ως πρόσφυγες, το ποσοστό που έχει κάνει διακοπές στην πατρίδα του είναι 79%.
Το να κάνει κανείς διακοπές στη χώρα από την οποία έχει φύγει ως πρόσφυγας έχει τα τελευταία χρόνια γίνει θέμα συζήτησης στις ευρωπαϊκές χώρες. Η εφημερίδα Bulletin ανέθεσε στη Novus να εξετάσει πώς βλέπουν οι αλλοδαποί την επανεγκατάσταση, τις συνθήκες ανατροφής των παιδιών τους και το να κάνουν διακοπές στη χώρα γέννησης τους. Το δείγμα αποτελείται από 1050 άτομα αλλοδαπής καταγωγής και η έρευνα διεξήχθη από τις 18 έως τις 24 Αυγούστου.
Η έρευνα δείχνει ότι μόλις το 2% των αλλοδαπών σχεδιάζει να επιστρέψει στη χώρα γέννησης του στο μέλλον, ενώ το 16% απαντά "ίσως". Το 76% δηλώνει ότι σκοπεύει να παραμείνει στη Σουηδία – μεταξύ αυτών που προέρχονται από χώρες εκτός Ευρώπης, το ποσοστό ανέρχεται στο 81%. Το 53% των αλλοδαπών πιστεύει ότι η Σουηδία είναι καλύτερη χώρα για να μεγαλώσει κανείς παιδιά σε σύγκριση με την πατρίδα, ενώ το 9% θεωρεί ότι η Σουηδία είναι χειρότερη. Το 33% απαντά "ούτε το ένα ούτε το άλλο".
Διακοπές στη χώρα γέννησης
Στην έρευνα της Bulletin/Novus, το 85% των αλλοδαπών έχει επισκεφθεί κάποια στιγμή τη χώρα γέννησης του για διακοπές. Μεταξύ αυτών που ήρθαν ως μετανάστες μέσω οικογενειακής επανένωσης, το 92% έχει επιστρέψει τουλάχιστον μία φορά στη χώρα γέννησης του για διακοπές, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό είναι 79% μεταξύ των προσφύγων. Η ομάδα με το μεγαλύτερο ποσοστό που δεν έχει πάει ποτέ διακοπές στη χώρα καταγωγής της είναι οι υιοθετημένοι, από τους οποίους το 41% δεν έχει επισκεφθεί τη χώρα γέννησης του από τότε που ήρθε στη Σουηδία.
Η Novus επισημαίνει ότι είναι φυσικό όσοι συμμετέχουν στις έρευνες της να είναι σχετικά καλά ενταγμένοι στη Σουηδία, καθώς απαντούν σε ερωτήσεις στα σουηδικά. Οι πολιτικές συνθήκες στις χώρες καταγωγής τους μπορεί να έχουν αλλάξει με το πέρασμα του χρόνου.
Ωστόσο, το 79% παραμένει πολύ υψηλό ποσοστό, αν αναλογιστεί κανείς ότι πρόκειται για ανθρώπους που ήρθαν στη Σουηδία δηλώνοντας ότι είναι πρόσφυγες.
Στη Νορβηγία, η Aftenposten ανέφερε το 2018 ότι το 24% των μεταναστών από τη Σομαλία, το 40% από το Αφγανιστάν, το 55% από το Ιράν και το 71% από το Ιράκ ταξίδευαν τακτικά στη χώρα καταγωγής τους. Τα στοιχεία, σύμφωνα με την Aftenposten, προέρχονται από τη στατιστική υπηρεσία της Νορβηγίας SSB. Μια διαφορά με την έρευνα της Bulletin/Novus είναι ότι τα νορβηγικά στοιχεία αφορούν όσους κάνουν τακτικά διακοπές στην πατρίδα τους, ενώ τα σουηδικά στοιχεία περιλαμβάνουν όσους έχουν ταξιδέψει έστω μία φορά.
Οι περισσότερες χώρες επιτρέπουν στους πολίτες τους που έχουν αποκτήσει υπηκοότητα να επιστρέφουν για διακοπές στην πατρίδα τους. Το γεγονός όμως ότι τόσοι πολλοί που αρχικά ήρθαν ως πρόσφυγες επιστρέφουν, υποδηλώνει ότι η ανάγκη για προστασία δεν υφίσταται πλέον – ή ίσως δεν υπήρξε ποτέ σε τόσο μεγάλο βαθμό.
Οι κανονισμοί για αιτούντες άσυλο που δεν έχουν λάβει υπηκοότητα διαφέρουν από χώρα σε χώρα. Στη Σουηδία δεν υπάρχουν περιορισμοί για πρόσφυγες με μόνιμη άδεια παραμονής που θέλουν να ταξιδέψουν στην πατρίδα τους. Ωστόσο, μπορεί να ανακληθεί το καθεστώς πρόσφυγα εάν διαπιστωθεί ότι το άτομο δεν χρειάζεται πλέον διεθνή προστασία ή εάν παρείχε ψευδή στοιχεία για την ανάγκη προστασίας. Άλλες χώρες έχουν αυστηρότερους κανονισμούς. Η Ελβετία, για παράδειγμα, δεν επιτρέπει στους αιτούντες άσυλο να ταξιδεύουν πίσω στη χώρα τους για να επισκεφθούν συγγενείς ή για διακοπές, εκτός από πολύ ειδικές περιπτώσεις. Εάν συμβεί αυτό, το άτομο χάνει το δικαίωμα παραμονής στην Ελβετία, σύμφωνα με την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (UNHCR).
Στη Γερμανία, επίσης, τα ταξίδια αιτούντων άσυλο στη χώρα καταγωγής τους αποτέλεσαν πολιτικό ζήτημα, καθώς θεωρήθηκαν ασυμβίβαστα με τον ισχυρισμό ότι κάποιος φεύγει για να σωθεί και ζητά προστασία στη Γερμανία λόγω κινδύνου στη χώρα του. Το 2019, ο τότε Υπουργός Εσωτερικών της Γερμανίας Horst Seehofer προειδοποίησε τους πρόσφυγες ότι αν ταξιδεύουν στη χώρα τους, θα εξετάζονται και ενδέχεται να τους αφαιρείται το καθεστώς παραμονής.
«Αν κάποιος, ένας Σύριος πρόσφυγας, κάνει τακτικά διακοπές στη Συρία, τότε δεν μπορεί με ειλικρίνεια να ισχυριστεί ότι διώκεται στη Συρία», δήλωσε, προσθέτοντας: «Θα πρέπει να του αφαιρέσουμε το καθεστώς πρόσφυγα».
Σύμφωνα με τη DW, έρευνες το 2016 οδήγησαν στην αφαίρεση της άδειας παραμονής από 66 πρόσφυγες από το Ιράκ και τη Συρία, καθώς δεν κρίθηκαν πλέον ως έχοντες ανάγκη προστασίας, αφού είχαν πραγματοποιήσει ταξίδια στη χώρα καταγωγής τους.
Ακόμα και η Άνγκελα Μέρκελ είχε ασκήσει κριτική στα ταξίδια προσφύγων στις πατρίδες τους, υποστηρίζοντας ότι κάτι τέτοιο θα μπορούσε να ερμηνευτεί ως λόγος επανεξέτασης της ανάγκης για προστασία.
Συντακτική ομάδα
.jpeg)
.webp)
