Σε μια εποχή κατά την οποία η εκκοσμίκευση μοιάζει να κυριαρχεί στον ευρωπαϊκό βορρά, η Ορθόδοξη Εκκλησία στη Σκανδιναβία συνεχίζει αθόρυβα αλλά σταθερά το αποστολικό της έργο, αποτελώντας πνευματικό καταφύγιο, χώρο μαρτυρίας και ζωντανή εμπειρία πίστεως.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Σουηδίας και πάσης Σκανδιναυΐας, κ. Κλεόπας Στρογγύλης μέσα από λόγο θεολογικό, ποιμαντικό θα και βαθύτατα βιωματικό, καταθέτει τη μαρτυρία μιας διακονίας που δεν στηρίζεται σε αριθμούς, αλλά στη χάρη του Θεού και στη δίψα των ανθρώπων για αλήθεια.
Η παρούσα συνέντευξη φωτίζει πτυχές του εκκλησιαστικού του έργου στη Σκανδιναβία, τη σημασία της παρουσίας του Ορθόδοξου πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως κ. Βαρθολομαίου, το φαινόμενο των μεταστροφών στην Ορθοδοξία, τη μέριμνα για τους Ουκρανούς πρόσφυγες αλλά και το όραμα για το μέλλον της Εκκλησίας σε έναν τόπο που, όπως ο ίδιος σημειώνει, αποτελεί «γεώργιον του Θεού».
Τι σημαίνει για εσάς προσωπικά το αποστολικό έργο που επιτελείτε τόσα χρόνια στη Σκανδιναβία;
Από τη τιμητική προβολή της ελαχιστότητάς μου από τη Σεπτή της Ορθοδοξίας Κορυφή, τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο, στο ιερό σώμα της Αγίας και Ιεράς Συνόδου, το οποίο με εξέλεξε Μητροπολίτη Σουηδίας και πάσης Σκανδιναυΐας στις 5 Μαΐου 2014, θεωρώ ότι και στην περίπτωσή μου εφαρμόστηκαν τα αναφερόμενα στο κεφάλαιο 12 της Γενέσεως: «Καί εἶπε Κύριος τῷ ῞Αβραμ· ἔξελθε ἐκ τῆς γῆς σου καὶ ἐκ τῆς συγγενείας σου καὶ ἐκ τοῦ οἴκου τοῦ πατρός σου καὶ δεῦρο εἰς τὴν γῆν, ἣν ἄν σοι δείξω».
Η Σκανδιναυΐα απετέλεσε τη νέα πρόκληση στη διακονία μου, σε Χώρες που διψούν για την Ορθοδοξία και φυσικά τα μέχρι σήμερα αριθμητικά αποτελέσματα, τόσο των Κατηχουμένων που χρόνο με το χρόνο πολλαπλασιάζονται, όσο και των τελεσθέντων Μυστηρίων Βαπτίσεως και Χρίσματος, επιβεβαιώνουν του λόγου το αληθές.
Ποιες θεωρείτε τις μεγαλύτερες προκλήσεις αλλά και τις σημαντικότερες χαρές της διακονίας σας σε μια εκκοσμικευμένη κοινωνία;
Η διακονία εκάστου Κληρικού, σε οποιοδήποτε βαθμό και αν ευρίσκεται, είναι πάντοτε μία πρόκληση, πολύ περισσότερο για τον Επίσκοπο και Μητροπολίτη, που αναλαμβάνει την ευθύνη της διαποιμάνσεως μιας συγκεκριμένης γεωγραφικά περιοχής.
Στην περίπτωσή μου, οι Χώρες της Σκανδιναυΐας απαρτίζονται από ανθρώπους ευγενείς, δεκτικούς και με πνευματική ανησυχία για την Ορθοδοξία.
Ο Ιερέας, αδιαφορώντας για την κατάσταση της κοινωνίας, όπως η εκκοσμικευμένη που αναφέρετε, καλείται, μέσα από τη διακονία του, να προσλάβει τον κόσμο και μέσα από το λειτουργικό κυρίως χώρο, να τον μετατρέψει σε μια κοινωνία προσώπων, κατά μίμηση της Αγίας Τριάδος.
Όσον αφορά στις χαρές μας, σε αυτές συγκαταλέγονται οι πνευματικές χαρές, όπου αναδεικνύονται οι καρποί του Αγίου Πνεύματος, μέσα από το φωτισμό των ανθρώπων και την προσέλευσή τους στην κιβωτό της σωτηρίας.
Με ποιους τρόπους η Ορθόδοξη Εκκλησία έχει καταφέρει να ριζώσει και να γίνει σημείο αναφοράς για τους πιστούς στη Σκανδιναβία;
Στην τοπική μας Εκκλησία προσπαθούμε να εργαζόμαστε με συνέπεια και αυταπάρνηση, ξεπερνώντας ή αδιαφορώντας για τις ανακύπτουσες δυσκολίες ή δυσχέρειες του έργου μας.
Η λειτουργική ζωή, η εκδοτική προσφορά, οι σε πολλούς τομείς δραστηριότητες και η παροχή ευκαιριών σε νέους να γνωρίσουν την Ορθόδοξη πίστη και ζωή, αποτελούν σταθμούς που επηρεάζουν τους κατοίκους των Χωρών, από τις οποίες απαρτίζεται η Ι. Μητρόπολις Σουηδίας και πάσης Σκανδιναυΐας και έχει ως συνέπεια την προσέλευσή τους στην αμώμητη πίστη μας.
Τι σηματοδότησε για την τοπική Εκκλησία και τους πιστούς η επίσκεψη του Οικουμενικού Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου;
Να σημειωθεί ότι ήταν η δεύτερη επί της Αρχιερατείας μου επίσκεψη του Παναγιωτάτου στη Στοκχόλμη, είχε δε προηγηθεί και μία ακόμη στην Ισλανδία.
Κάθε τέτοια τιμητική επίσκεψη του Οικουμενικού Πατριάρχου, είναι ευκαιρία ανεφοδιασμού στα ζώπυρα του Γένους μας και ο,τιδήποτε ενσαρκώνει το πρόσωπο του Πρώτου της Ορθοδοξίας.
Νομίζω ότι τα λόγια του Παναγιωτάτου στην προσλαλιά του, όπου, μεταξύ άλλων, σημείωσε το γεγονός ότι ο Καθεδρικός μας Ναός είχε υπερπληρωθεί από πιστούς, είναι ένδειξη όχι μόνο του σεβασμού, αλλά και της χαράς της συναναστροφής με τον πατέρα μας, από τον οποίο μόνο πνευματικά οφέλη αποκομίζουμε και τις απαραίτητες Πατριαρχικές ευχές, για να συνεχίζουμε τον προκείμενο αγώνα, στον οποίο μάς έταξε η Μήτηρ Εκκλησία.
 |
| Facebook |
 |
| Facebook |
Ποιά μηνύματα πιστεύετε ότι άφησε η παρουσία του Παναγιωτάτου, τόσο στην Ορθόδοξη κοινότητα, όσο και στην ευρύτερη σκανδιναβική κοινωνία;
Τα μηνύματα της ελεύσεως του Παναγιωτάτου στη Στοκχόλμη είναι αυτά, που διαχρονικά διακηρύττει και για τα οποία ακατάπαυστα εργάζεται, δηλαδή η ειρήνη, η ενότητα, η αλληλεγγύη, ο αλληλοσεβασμός, η κατάπαυση του πυρός, όπου υπάρχουν πολεμικές συρράξεις, αλλά και σε τοπικό επίπεδο η αναγνώριση των εντοπίων, που με τόσο σεβασμό μάς αντιμετωπίζουν.
Το γεγονός ότι ο Παναγιώτατος έγινε αμέσως δεκτός από τον Εξοχώτατο Πρωθυπουργό της Σουηδίας στην κατοικία του, αλλά και από τον αρμόδιο για τα θρησκευτικά θέματα Υπουργό της Σουηδικής Κυβερνήσεως, από Πρέσβεις άλλων Χωρών ενταύθα και το Νούντσιο του Πάπα, αποτελούν επιβεβαίωση του κύρους της προσωπικότητος του Οικουμενικού Πατριάρχου και των μηνυμάτων που ανά τον κόσμο μεταδίδει.
Παρατηρούμε ότι αρκετοί Σουηδοί επιλέγουν να βαπτιστούν Ορθόδοξοι. Πού αποδίδετε αυτό το φαινόμενο;
Μόνο σε ένα θαύμα, που κατεργάζεται η αγάπη του Θεού για τη σωτηρία μας. Είναι ένα, πράγματι, αξιοσημείωτο φαινόμενο, χάρη στο οποίο υποκλινόμαστε στη χάρη του Θεού, ο Οποίος θέλει όλοι να σωθούμε και να έλθουμε στην επίγνωση της αληθείας.
Αυτό, που θα ήθελα εμπειρικά να μοιραστώ μαζί σας είναι το γεγονός ότι κάθε Κυριακή, αλλά και σε καθημερινή σχεδόν βάση γενόμαστε αποδέκτες της φυσικής παρουσίας ή μηνυμάτων προσώπων, που με ζέση επιθυμούν να ενταχθούν στην Ορθόδοξη Εκκλησία και φυσικά κατατάσσονται στους Κατηχουμένους μας.
Τι είναι κατά τη γνώμη σας εκείνο που ελκύει τους ανθρώπους αυτούς στην Ορθόδοξη πίστη και παράδοση;
Αυτό που στην πλειονότητά τους οι ίδιοι ομολογούν είναι το γεγονός ότι στην Ορθόδοξη Εκκλησία διαπιστώνουν ότι υπάρχει αυτό το κάτι, που της προσδίδει την ειδοποιό διαφορά προς τις άλλες παρουσίες και φυσικά έγκειται στην παράδοση και λειτουργική ζωή, αλλά και τη διδασκαλία, όπως την παρέδωσαν οι Άγιοι Πατέρες και διαδίδεται στο διάβα των αιώνων.
Πώς ανταποκρίθηκε η Ορθόδοξη Εκκλησία στη Σκανδιναβία στις ανάγκες των Ουκρανών προσφύγων από την έναρξη του πολέμου μέχρι σήμερα;
Προτού απαντήσω στο ερώτημά σας, θα μού επιτρέψετε να επισημάνω ότι οι Σκανδιναυϊκές Χώρες ήταν από τις πρώτες που παρείχαν όλα τα μέσα στους εμπερίστατους, συνεπεία του πολέμου, Ουκρανούς.
Σε εκκλησιαστικό επίπεδο, η Ι. Μητρόπολις Σουηδίας, εναρμονιζομένη απολύτως προς όσα σαφώς διατυπώνονται στον Τόμο της Αυτοκεφαλίας από το Οικουμενικό Πατριαρχείο προς την Εκκλησία της Ουκρανίας, παρείχε τις οποιεσδήποτε διευκολύνσεις προς τους Ουκρανούς πρόσφυγες για την κάλυψη των λειτουργικών και πνευματικών τους αναγκών.
Πρέπει, ασφαλώς, να επισημάνω και τις άριστες σχέσεις με τον Μακαρ. Μητροπολίτη Κιέβου και πάσης Ουκρανίας κ. Επιφάνιο, ο οποίος αποστέλλει συνεχώς Κληρικούς του για την κάλυψη αυτών των αναγκών, αλλά και για την επιτέλεση όλων των Ι. Μυστηρίων.
Ο ίδιος ο Μακαριώτατος μάς επεσκέφθη στη Στοκχόλμη και επιβεβαιώθηκε η αρμονική μας συνεργασία, προς όφελος των πιστών.
Ποιόν ρόλο παίζει ο διαχριστιανικός διάλογος και η συνεργασία με τη Σουηδική Προτεσταντική και τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία;
Κεντρικός στόχος είναι η αποκατάσταση της ενότητος που διασπάστηκε ιστορικά. Ο διάλογος επιδιώκει την αμοιβαία κατανόηση και τον σεβασμό, χωρίς να καταργεί την ταυτότητα κάθε Εκκλησίας.
Μέσα από θεολογικές συζητήσεις, οι Εκκλησίες μελετούν τις διαφορές τους (δογματικές, λειτουργικές, εκκλησιολογικές), αποφεύγοντας προκαταλήψεις και παρερμηνείες.
Σε έναν κόσμο κρίσεων (κοινωνικών, ηθικών, οικολογικών), οι Χριστιανοί μπορούν να δώσουν ενιαία μαρτυρία αγάπης, δικαιοσύνης και ειρήνης, ενισχύοντας τη φωνή του Χριστιανισμού στη δημόσια σφαίρα.
Ποια είναι η διαχρονική σημασία της Συνόδου της Νικαίας και πώς μπορεί η κοινή μνήμη της να συμβάλει σήμερα στην ενότητα των χριστιανών, μέσα και από την επίσκεψη του Πάπα στην Κωνσταντινούπολη;
Η διαχρονική σημασία της Συνόδου της Νικαίας (325 μ.Χ.) και η επίκαιρη κοινή μνήμη της αποτελούν κεντρικό θεολογικό και εκκλησιολογικό σημείο αναφοράς για την ενότητα των Χριστιανών σήμερα.
Η πρόσφατη και συμβολικά φορτισμένη επίσκεψη του Πάπα στην Κωνσταντινούπολη αναδεικνύει ακριβώς αυτή τη δυναμική, τη μνήμη του κοινού παρελθόντος, ως γέφυρα προς ένα κοινό μέλλον.
Ποιο είναι το προσωπικό σας όραμα για το μέλλον της Ορθόδοξης Εκκλησίας στη Σκανδιναβία;
Θεωρώ ότι το προσωπικό μου όραμα εναρμονίζεται απολύτως με αυτό που με έταξε η Εκκλησία, δηλαδή ο ευαγγελισμός των ανθρώπων, η στελέχωση των Ενοριών μας με αξίους Κληρικούς, που αυξήθηκαν σημαντικά, από έναν που συνάντησα κατά την ανάληψη των καθηκόντων μου, σε ένδεκα που διακονούν σήμερα.
Η ποιμαντική διακονία μάς δίδει την ευκαιρία οραματισμών σε πολλά επίπεδα, αυτά όμως μπορεί να γίνουν πραγματικότητα μέσα από την προσευχητική μας διάθεση, η οποία όταν συναντά και τη δημιουργικότητα των ανθρώπων, επιφέρει τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα.
Συντακτική ομάδα
